Jednym z nowszych alloplastycznych materiałów augmentacyjnych jest syntetyczny materiał kościozastępczy Cerasorb Paro®. Nowe właściwości mikroarchitektoniczne tego materiału sprawiają, że cechują go przydatne w chirurgii periodontologicznej właściwości kliniczne. Celem pracy była ocena materiału Cerasorb Paro® jako środka do augmentacji ubytków periodontologicznych – stosowanego samodzielnie oraz dodatkowo z błoną zaporową Epi-Guide®. Badaniu poddano 26 pacjentów (19 kobiet i 7 mężczyzn) Katedry i Zakładu Chirurgii Stomatologicznej Akademii Medycznej we Wrocławiu w wieku od 25 do 62 lat. Pacjentów podzielono losowo na dwie grupy badane. W pierwszej grupie znalazły się osoby, u których wykonywano zabieg płatowy, połączony z procedurą sterowanej regeneracji kości za pomocą augmentacji materiałem Cerasorb Paro®, w grupie drugiej zastosowano dodatkowo kolagenową błonę zaporową Epi-Guide®. Łącznie poddano ocenie 28 zębów. W wyniku zabiegu stwierdzono istotną statystycznie poprawę parametrów klinicznych w obu badanych grupach, przy czym wartości tych parametrów były lepsze w grupie drugiej.

One of the newer alloplastic augmentation materials is the synthetic bone substitute material Cerasorb Paro®. The new microarchitecture of this material gives it useful clinical properties for periodontal surgery. The aim of the study was to evaluate the material Cerasorb Paro® as a means to augment periodontal defects – used alone or with Epi-Guide® barrier membrane. Examinations were carried out on twenty six patients (19 females and 7 males) at the Chair and Department of Oral Surgery, Wrocław Medical School, between the ages of 25 to 62 years. Patients were divided randomly into two groups. In the first group there were individuals in whom flap operations were carried out together with guided bone regeneration with augmentation using Cerasorb Paro® material. In the second group additional use was made of the collagen barrier membrane Epi-Guide®. In total, 28 teeth were evaluated. As a result of the procedure there was found to be a statistically significant improvement of clinical parameters in both groups. At the same time the values of these parameters were better in the second group.