Urazy zębów są częstym problemem zdrowotnym dzieci w okresie rozwoju. Stanowią one 14,2% przypadków zgłaszających się do poradni stomatologii dziecięcej. Chłopcy częściej niż dziewczynki ulegają urazom. Do głównych przyczyn urazów należą upadki w domu. Najczęściej były uszkodzone siekacze przyśrodkowe szczęki. Najbardziej powszechne były złamania niepowikłane koron II klasy wg klasyfikacji Ellisa. Częste zgłaszanie się pacjentów w odległym czasie od doznania urazu sprawia, że wymagają oni bardziej złożonego leczenia, niż gdyby zgłosili się bezpośrednio po nim. Ponowne przymocowanie utraconego fragmentu zęba redukuje koszty, zmniejsza czas wizyty w gabinecie oraz eliminuje problemy związane z odbudową zęba odpowiednim materiałem. Wydaje się konieczne wprowadzenie prewencyjnego programu edukacyjnego, by informować o istocie urazów zębowych i korzyści z natychmiastowej pomocy stomatologicznej. Pomogłoby to zminimalizować następstwa urazów mechanicznych zębów.

Trauma to teeth is a frequent health problem for children during the developmental period. They form 14.2% of cases presenting at the paedodontic clinic. Boys more than girls are likely to suffer dental trauma. Among the chief causes of trauma are falls at home. The most common are damaged central maxillary incisors. Generally, they are uncomplicated class II (Ellis) fractures of the crown. The frequent presentation of patients long after the traumatic episode means that they require more complex treatment than they would if they had come immediately after the incident. Reattachment of the fractured tooth fragment reduces costs, reduces the length of visit at the dental surgery and eliminates problems connected with the restoration of the tooth with the appropriate material. It appears that it is essential to introduce a preventive educational programme to inform about the nature of dental trauma and the advantages if immediate dental care. It would mineralise the consequences of mechanical trauma to the teeth.