Proces osteointegracji jest kluczowym zjawiskiem zachodzącym na pograniczu wprowadzonego wszczepu i tkanki kostnej. Osteointegracja, która została odkryta przez Brånemarka już w roku 1952, jest definiowana jako bezpośrednie morfologiczne i czynnościowe połączenie między uporządkowaną, żywą tkanką kostną a powierzchnią obciążonego wszczepu. U jej podłoża leży szereg kolejno następujących reakcji tkankowych, które można podzielić na cztery fazy: hemostaza, faza zapalna, faza proliferacji i faza przebudowy.
The process of osseointegration is a key phenomenon that is on the borderline of the implant introduced and bony tissue. Osseointegration, which was discovered by Brånemark already in the year 1952, is defined as a direct morphological and functional combination between organised living bony tissue and the loaded surface of the implant. At its basis there lies a series of subsequent tissue reactions that can be divided into four phases: haemostasis, inflammatory phase, proliferative phase and phase of reconstruction.
Artykuł ukazał się w nr. 7-8/2014
KUP ARTYKUŁ
The process of osseointegration is a key phenomenon that is on the borderline of the implant introduced and bony tissue. Osseointegration, which was discovered by Brånemark already in the year 1952, is defined as a direct morphological and functional combination between organised living bony tissue and the loaded surface of the implant. At its basis there lies a series of subsequent tissue reactions that can be divided into four phases: haemostasis, inflammatory phase, proliferative phase and phase of reconstruction.
Artykuł ukazał się w nr. 7-8/2014
KUP ARTYKUŁ
