Rzadkie deformacje przerostowe żuchwy. Część I

Dostęp do tego artykułu jest płatny.
Zapraszamy do zakupu!

Cena: 6.15 PLN (z VAT)

Po dokonaniu zakupu artykuł w postaci pliku PDF prześlemy bezpośrednio pod twój adres e-mail.

Kup artykuł
Rare mandibular deformations and overgrowths. Part I
 
Kamil H. Nelke1, 2, Klaudiusz Łuczak2
1Zakład Anatomii Stomatologicznej, Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu
Kierownik:  dr hab. Wiesław Kurlej, prof. nadzw.
2Klinika Chirurgii Szczękowo-Twarzowej, Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu
Kierownik: dr hab. Hanna Gerber, prof. nadzw.
 
Streszczenie
Zmiany przerostowe kości części twarzowej czaszki nie są często spotykane. Etiologia ich występowania i stopień nasilenia zależą od wielu czynników. Zmiany dysplastyczne, rozrostowe czy nawet guzy kostne prowadzą do przerostu części lub, rzadziej, całości żuchwy, natomiast zmiany przerostowe głowy lub szyjki żuchwy są pewnym wyzwaniem dla klinicysty. W artykule skupiono się na dwóch najbardziej znanych formach zmian przerostowych żuchwy określanych jako HH (hemimandibular hyperplasia) i HE (hemimandibular elongation). Po raz pierwszy te dwie formy oraz formę mieszaną HH-HE wyróżnił i opisał w 1986 roku Hugo Obwegeser, jeden z ojców współczesnej chirurgii szczękowo-twarzowej. Przedstawiona przez niego klasyfikacja obowiązuje do dziś, choć w polskim mianownictwie brakuje adekwatnych terminów określających te stany. Ocena występowania wzmożonego potencjału wzrostowego żuchwy u dzieci, a także u dorosłych, jest możliwa dzięki powtarzalnym badaniom scyntygraficznym oraz badaniom SPECT. Dzięki właściwej klinicznej diagnostyce obrazowej i postępowaniu terapeutycznemu jest w pełni możliwe przywrócenie symetrii twarzy, funkcji stawu skroniowo-żuchwowego oraz prawidłowego zgryzu u pacjentów ze zdiagnozowanymi  schorzeniami tego rodzaju.
 
Abstract
Bone overgrowths of the facial skeleton are found rarely. The aetiology, incidence and level of intensity depend on many factors. Dysplastic and overgrowth conditions or even bony tumours lead to overgrowth of part or, more rarely, the entire mandible. Hyperplastic changes, however, of the head or the neck of the mandible are a certain challenge for the clinician. The article concentrates on two of the most known forms of mandibular overgrowth conditions known as HH (hemimandibular hyperplasia) and HE (hemimandibular elongation). These two forms and the mixed form HH-HE were distinguished and reported on in 1986 by Hugo Obwegeser, one of the fathers of modern maxillofacial surgery. The classification suggested by him is still in force to this day although, in Polish nomenclature, however, there is an absence of adequate terms  that describe these conditions. Evaluation of the incidence of increased potential for growth of the mandible in children and also in adults is possible thanks to repeatable scintigraphy and SPECT scans. Thanks to appropriate clinical imaging diagnostics and therapeutics it is completely possible to restore facial symmetry,  function of the temporomandibular joint and correct occlusion in patients with diagnosed conditions of this sort.
 
Hasła indeksowe: zmiany przerostowe, żuchwa, hemimandibular hyperplasia, hemimandibular elongation, anomalie żuchwy
Key words: overgrowth conditions, mandible, hemimandibular hyperplasia, hemimandibular elongation, mandibular anomalies