Dostęp do tego artykułu jest płatny.
Zapraszamy do zakupu!
Cena: 12.50 PLN (z VAT)
Kup artykuł
Po dokonaniu zakupu artykuł w postaci pliku PDF prześlemy bezpośrednio pod twój adres e-mail.
The usage of autogenous small-molecule dentine graft in the treatment of consequences of trauma to the central incisor of the maxilla – a case report
Mansur Rahnama, Michał Łobacz, Katarzyna Wieczorek, Grzegorz Michalczewski
Streszczenie
Po ekstrakcji zęba można zaobserwować resorpcję kości zdefiniowaną przez zanik grzbietu wyrostka zębodołowego. Procedura natychmiastowej implantacji pozwala uzyskać rehabilitację protetyczną w krótszym czasie. Jest jednak obarczona mniejszym stopniem przewidywalności skali zaniku kostnego, a wymaga jego przewidzenia w celu uzyskania satysfakcjonującego efektu po okresie osteointegracji. Blaszka przedsionkowa wyrostka zębodołowego szczęki lub części zębodołowej żuchwy jest najsłabszą strukturą zębodołu. Uwarunkowania anatomiczne, procesy zapalne i urazy implikują jej znikomą grubość oraz stopień zaniku. Protokół implantacji odroczonej pozwala na regenerację kości wyrostka zębodołowego w pierwszej kolejności, po czym w drugim etapie przystępuje się do implantacji wszczepu śródkostnego. Dobrze poznane i klinicznie przebadane materiały ksenogenne i alloplastyczne są używane najczęściej. Wykorzystanie autologicznego preparatu, jakim jest ząb własny pacjenta, otwiera nowe możliwości w odtwórczej chirurgii jamy ustnej. Rozdrobnione fragmenty zęba, uprzednio przygotowane zgodnie z protokołem, stają się autogennym materiałem kościozastępczym zawierającym czynniki wzrostowe (GF) oraz białka morfogenetyczne kości (BMP). Tkanka zębinowa wykazuje duże podobieństwo do tkanki kostnej, przypominając błoniastą kość kortykalną. Pozytywnym aspektem, który wymaga podkreślenia, jest również tempo przebudowy kostnej preparatów kościozębinowych. Już po 2 miesiącach od zabiegu augmentacji możliwa jest procedura implantacyjna. W pracy przedstawiono przypadek kliniczny, w którym użyto autogennego przeszczepu zębiny drobnocząsteczkowej w leczeniu następstw urazu zęba siecznego przyśrodkowego szczęki. Opisana procedura zyskuje coraz większą popularność, stając się alternatywą dla klasycznych materiałów kościozastępczych.
Abstract
After tooth extraction, bone resorption defined by the disappearance of the alveolar ridge can be observed. The procedure of immediate implant placement allows to obtain prosthetic treatment in a shorter period of time. However it is less predictable for obtaining a satisfactory effect after the osseointegration. Cortical lamina of the alveolar process is the weakest structure of the alveolus. The anatomic conditions, inflammatory processes and injuries imply its thickness and the range of resorption.
The delayed implantation protocol allows for the regeneration of the alveolar bone in the first step, after which the implant is placed. Well-known xenogeneous and alloplastic materials are used most often for bone regeneration. The usage an autologous materials such as the patient's own tooth opens the new possibilities in reconstructive oral surgery. The fragmented tooth, previously prepared according to the protocol, become an autogenous bone substitute material containing growth factors (GF) and bone morphogenetic proteins (BMPs). Dentine tissue is very similar to bone tissue, resembling a membranous cortical bone. A positive aspect that needs to be emphasized is also the rate of bone remodeling. After 2 months from the augmentation step an implantation procedure is possible. The paper presents a clinical case in which autogenous small-molecule dentin transplantation was used to treat the consequences of trauma to the medial incisor. The described procedure is more and more popular, becoming an alternative to classic bone substitute materials.
Hasła indeksowe: zachowanie wyrostka zębodołowego, przeszczep autologiczny, augmentacja kości, Smart Dentin Grinder, uraz
Keywords: alveolar ridge preservation, autologous augmentation, bone augmentation, Smart Dentin Grinder, trauma
PIŚMIENNICTWO
Mansur Rahnama, Michał Łobacz, Katarzyna Wieczorek, Grzegorz Michalczewski
Streszczenie
Po ekstrakcji zęba można zaobserwować resorpcję kości zdefiniowaną przez zanik grzbietu wyrostka zębodołowego. Procedura natychmiastowej implantacji pozwala uzyskać rehabilitację protetyczną w krótszym czasie. Jest jednak obarczona mniejszym stopniem przewidywalności skali zaniku kostnego, a wymaga jego przewidzenia w celu uzyskania satysfakcjonującego efektu po okresie osteointegracji. Blaszka przedsionkowa wyrostka zębodołowego szczęki lub części zębodołowej żuchwy jest najsłabszą strukturą zębodołu. Uwarunkowania anatomiczne, procesy zapalne i urazy implikują jej znikomą grubość oraz stopień zaniku. Protokół implantacji odroczonej pozwala na regenerację kości wyrostka zębodołowego w pierwszej kolejności, po czym w drugim etapie przystępuje się do implantacji wszczepu śródkostnego. Dobrze poznane i klinicznie przebadane materiały ksenogenne i alloplastyczne są używane najczęściej. Wykorzystanie autologicznego preparatu, jakim jest ząb własny pacjenta, otwiera nowe możliwości w odtwórczej chirurgii jamy ustnej. Rozdrobnione fragmenty zęba, uprzednio przygotowane zgodnie z protokołem, stają się autogennym materiałem kościozastępczym zawierającym czynniki wzrostowe (GF) oraz białka morfogenetyczne kości (BMP). Tkanka zębinowa wykazuje duże podobieństwo do tkanki kostnej, przypominając błoniastą kość kortykalną. Pozytywnym aspektem, który wymaga podkreślenia, jest również tempo przebudowy kostnej preparatów kościozębinowych. Już po 2 miesiącach od zabiegu augmentacji możliwa jest procedura implantacyjna. W pracy przedstawiono przypadek kliniczny, w którym użyto autogennego przeszczepu zębiny drobnocząsteczkowej w leczeniu następstw urazu zęba siecznego przyśrodkowego szczęki. Opisana procedura zyskuje coraz większą popularność, stając się alternatywą dla klasycznych materiałów kościozastępczych.
Abstract
After tooth extraction, bone resorption defined by the disappearance of the alveolar ridge can be observed. The procedure of immediate implant placement allows to obtain prosthetic treatment in a shorter period of time. However it is less predictable for obtaining a satisfactory effect after the osseointegration. Cortical lamina of the alveolar process is the weakest structure of the alveolus. The anatomic conditions, inflammatory processes and injuries imply its thickness and the range of resorption.
The delayed implantation protocol allows for the regeneration of the alveolar bone in the first step, after which the implant is placed. Well-known xenogeneous and alloplastic materials are used most often for bone regeneration. The usage an autologous materials such as the patient's own tooth opens the new possibilities in reconstructive oral surgery. The fragmented tooth, previously prepared according to the protocol, become an autogenous bone substitute material containing growth factors (GF) and bone morphogenetic proteins (BMPs). Dentine tissue is very similar to bone tissue, resembling a membranous cortical bone. A positive aspect that needs to be emphasized is also the rate of bone remodeling. After 2 months from the augmentation step an implantation procedure is possible. The paper presents a clinical case in which autogenous small-molecule dentin transplantation was used to treat the consequences of trauma to the medial incisor. The described procedure is more and more popular, becoming an alternative to classic bone substitute materials.
Hasła indeksowe: zachowanie wyrostka zębodołowego, przeszczep autologiczny, augmentacja kości, Smart Dentin Grinder, uraz
Keywords: alveolar ridge preservation, autologous augmentation, bone augmentation, Smart Dentin Grinder, trauma
PIŚMIENNICTWO
- Valdec S. i wsp.: Alveolar ridge preservation with autologous particulated dentin – acase series. J. Implant Dent., 2017, 3, 12, doi:10.1186/s40729-017-0071-9
- Cardaropoli G., Araujo M., Lindhe J.: Dynamics of bone tissue formation in tooth extraction sites. An experimental study in dogs. Clin. Periodontol., 2003, 30, 9, 809-818, doi: 10.1034/j.1600-051X.2003.00366.x
- Bormann K.H. i wsp.: Dentin as a suitable bone substitute comparable to ss-TCP – an experimental study in mice. Res., 2012, 84, 2, 116-122, doi:10.1016/j.mvr.2012.06.004
- Han C.H., Park K.B., Mangano F.G.: The modified socket shielt technique. Craniofac. Surg., 2018, 3, 20.
- Young-Kyun K.: Bone graft material using teeth. J. Korean Assoc. Oral Maxillofac. , 2012, 38, 134-138.
- Kim Y.K. i wsp.: Tooth-derived bone graft material. Korean Assoc. Oral Maxillofac. Surg., 2013, 39, 3, 103-111, doi:10.5125/jkaoms.2013.39.3.103
- Binderman I. i wsp.: A novel procedure to process extracted teeth for immediate grafting of autogenous dentin. Interdiscipl. Med. Dent. Sci., 2014, 2, 154, doi: 10.4172/jimds.1000154
- Kim Y.K.i wsp.: Development of a novel bone grafting material using autogenous teeth. Oral Surg. Oral Med. Oral Pathol. Oral Radiol. Endod., 2010, 109, 496-503.
- Schmidt-Schultz T.H., Schultz M.: Intact growth factors are conserved in the extracellular matrix of ancient human bone and teeth: a storehouse for the study of human evolution in health and disease. Chem., 2005, 386, 767-776.
