Mesiodens – most commonly occurring supernumerary tooth. Diagnosis and procedures based on a report of four cases

Małgorzata Daszkowska, Paulina Habrat

Streszczenie
Wprowadzenie. Nadliczbowość zębów (ang. hyperdontia) jest związana z występowaniem nadmiernej liczby zębów w porównaniu z normą. Najczęściej występującym zębem nadliczbowym jest mezjodens.
Cel pracy. Celem pracy było przedstawienie przypadków czterech pacjentów leczonych w Zakładzie Stomatologii Wieku Rozwojowego UM w Łodzi, u których zaobserwowano obecność zębów nadliczbowych zlokalizowanych w odcinku przednim szczęki.
Materiał i metody. W latach 2014-2015 czterech pacjentów płci męskiej, u których zdiagnozowano ww. anomalię, objęto opieką stomatologiczną.
Wyniki. W jednym przypadku, u najmłodszego pacjenta, zdecydowano o pozostawieniu zęba nadliczbowego i jego okresowej kontroli. W trzech przypadkach powzięto decyzję o ich usunięciu. Tylko u jednego pacjenta zaistniała konieczność leczenia ortodontycznego.
Wnioski. Dokładne badanie kliniczne i radiologiczne pozwala na ustalenie odpowiedniego planu leczenia, który w jak największym stopniu ogranicza ryzyko pojawienia się powikłań. Taki plan powinien być poparty wnikliwą analizą wyników badań i ustalany indywidualnie dla każdego pacjenta.

Abstract
Introduction. Hyperdontia is the incidence of an excessive number of teeth when compared with the norm. The most commonly occurring supernumerary tooth is the mesiodens.
Aim of the study. The aim of the study was to present cases of four patients treated at the Department for the Mixed Dentition, Medical University, Łódź, in whom the presence was observed of supernumerary teeth located in the anterior segment of the maxilla.
Materials and methods. During the years 2014-2015, four male patients with the above mentioned anomaly were given dental care.
Results. In one case, in the youngest patient, it was decided to leave the supernumerary tooth and to subject it to periodic control. In three cases it was decided to make the decision to remove them. Only in one patient did there arise the need for orthodontic treatment.
Conclusion. Accurate clinical and radiological treatment allow for the establishment of a suitable treatment plan that to the greatest degree limits the risk of complications appearing. Such a plan should be supported by a penetrating analysis of the results of the study and established individually for every patient.

Hasła indeksowe: nadliczbowość zębów, mezjodens, zęby zatrzymane

Key words: supernumerary teeth, mesiodens, retained teeth

PIŚMIENNICTWO

1. Pietrak J. i wsp.: Ząb dodatkowy u jednej z bliźniaczek – opis przypadku. Forum Ortod., 2014, 1, 1, 47-53.
2. Zadurska M. i wsp.: Nadliczbowość zębów – na podstawie piśmiennictwa. Czas. Stomatol., 2005, 58, 4, 265-272.
3. Szczepkowska A., Osica P., Janas-Naze A.: Podwójne zęby nadliczbowe w przednim odcinku szczęki u 9-letniego chłopca – opis przypadku. J. Educ. Health Sport, 2016,  6, 5, 111-114.
4. Russell K.A., Folwarczna M.A.: Mesiodens – diagnosis and management of a common supernumerary tooth. J. Can. Dent. Assoc.  2003, 69, 6, 362-366.
5. Shih W.Y., Hsieh C.Y., Tsai T.P.: Clinical evaluation of the timing of mesiodens removal. J. Chin. Med. Assoc., 2016, 79, 345-350.
6. Gallas M., Garcia A.: Retention of permanent incisors by mesiodens: a family affair. Br. Dent. J., 2000, 188, 2, 63-64.
7. Gunduz K. i wsp.: Mesiodens: a radiographic study in children. J. Oral Sci., 2008, 50, 3, 287-291.
8. Janas A.: Nadliczbowe zęby środkowe (mezjodensy) przyczyną zaburzeń w prawidłowym wyrzynaniu zębów przyśrodkowych siecznych stałych w szczęce. Implantoprotetyka, 2009, 10, 1, 41-43.
9. Robert J.H., Post A.C.: A labially positioned mesiodens: case report. Ped. Dent., 1989, 11, 1, 59-63.