Wysokie ciśnienie krwi, znane również jako nadciśnienie, może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym zawału serca lub udaru mózgu.
W tym roku na Kongresie Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznym (ECS – European Society of Cardiology) starannie przygotowano cztery nowe wytyczne, zawierające ważne aktualizacje i nowe rekomendacje.
„Odeszliśmy od określenia „nadciśnienie tętnicze” na rzecz „podwyższonego ciśnienia krwi (BP- blood pressure) i nadciśnienia”, aby uwzględnić, że ryzyko chorób sercowo-naczyniowych przypisywane BP jest wyrażone w skali ciągłej ekspozycji, a nie binarnej skali pomiędzy normotensją a nadciśnieniem” – podkreśla prof. McEvoy'a.
Rzeczywiście, aktualne dowody w coraz większym stopniu wskazują na korzyści ze stosowania leków obniżających BP u osób z wysokim ryzykiem CVD i podwyższonym BP, ale które nie spełniają tradycyjnych progów stosowanych do definiowania nadciśnienia. Wprowadzono nową kategorię BP zwaną „podwyższonym ciśnieniem krwi” – zdefiniowaną jako skurczowe BP 120–139 mmHg lub rozkurczowe BP 70–89 mmHg – podczas gdy nadciśnienie pozostaje takie, jak zdefiniowano wcześniej (ciśnienie skurczowe ≥140 mmHg lub rozkurczowe BP ≥90 mmHg ).
Nową, istotną zmianą opartą na dowodach jest zalecenie, aby wśród dorosłych otrzymujących leki obniżające ciśnienie skurczowe utrzymywać się na poziomie 120–129 mmHg.
Aktualne dane badawcze wskazują, że osiągnięcie w trakcie leczenia ciśnienia krwi wynoszącego 120 mmHg optymalnie zmniejsza ryzyko chorób sercowo-naczyniowych” – wyjaśnia prof. Touyz.
Nowy docelowy poziom skurczowego ciśnienia tętniczego – wynoszący 120–129 mmHG – oznacza konieczność zmiany zaleceń lekarskich. Jeśli przy takich wartościach u chorego nie występują inne czynniki zwiększające ryzyko chorób układu krążenia, pierwszym krokiem powinna być modyfikacja stylu życia.
