Nie ma określonych norm, które regulowałyby liczbę zdjęć wykonywanych podczas leczenia endodontycznego. Z całą pewnością należy wykonać zdjęcie przed rozpoczęciem leczenia endodontycznego – jest to zdjęcie informujące lekarza o sytuacji wyjściowej. Na jego podstawie można określić m.in. orientacyjną długość zęba, liczbę i stopień zakrzywienia kanałów, obliterację jamy zęba, stan tkanek przyzębia wierzchołkowego oraz inne nieprawidłowości w budowie zęba, a także ujawnić różnego rodzaju „niespodzianki”, jakie mogą nas spotkać po wkroczeniu do jamy zęba (np. perforacje czy złamane narzędzia w przypadku powtórnego leczenia kanałowego). Zdjęcie to jest także potrzebne ze względów sądowo- lekarskich – stanowi bowiem dokumentację leczenia. Z całą pewnością należy również wykonać zdjęcie po zakończeniu leczenia, tj. po ostatecznym wypełnieniu kanałów. Na podstawie takiego zdjęcia ocenia się jakość wykonanego leczenia, tj. stopień wypełnienia kanału oraz jednorodność i przyleganie materiału wypełniającego do ścian kanału. To zdjęcie również stanowi dokumentację leczenia. Dzięki endometrom nie ma właściwie potrzeby wykonywania pomiarowego zdjęcia rentgenowskiego. Należy jednak wpisać do karty, że dokonano indywidualnego pomiaru długości kanału za pomocą endometru i jaki uzyskano wynik. Pomiarowe zdjęcie rentgenowskie można oczywiście wykonać – im więcej informacji dotyczącej długości zęba, tym precyzyjniej jesteśmy w stanie określić długość roboczą. W trakcie leczenia może się okazać, że zaistnieje potrzeba wykonania dodatkowych zdjęć, np. ze względu na złożoną morfologię kanałów lub z powodu powikłań, do których może dojść podczas leczenia. W takich przypadkach lekarz decyduje o liczbie wykonywanych zdjęć, zawsze jednak należy zachować zdrowy rozsądek i nie narażać niepotrzebnie pacjenta na napromienienie.