Nadziąślaki są zapalno-rozrostowymi guzami dziąsła, w których etiologii istotną rolę odgrywają przewlekłe urazy i zaniedbania higieniczne.

Celem pracy jest ocena wyników leczenia nadziąślaków u pacjentów Zakładu Chirurgii Stomatologicznej Instytutu Stomatologii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego z lat 1997-2009.

Materiał obejmuje 242 chorych, w większości kobiet – 158 (65,3%). Średnia wieku leczonych wynosiła 43,4 lat. Rozpoznanie ustalano na podstawie badania histopatologicznego materiałów operacyjnych. Leczono 197 nadziąślaków zapalnych i włóknistych oraz 46 nadziąślaków olbrzymiokomórkowych (łącznie 243 zmiany). Zmiany usuwano na ostro, w części przypadków wykonano elektrokoagulację podłoża lub jego odparowanie laserem CO2. Pooperacyjne ubytki dziąseł pozostawiano do wyziarninowania, pokrywano płatami śluzówkowo-okostnowymi przesuniętymi dokoronowo lub dwuwarstwowo przeszczepami podnabłonkowej tkanki łącznej z podniebienia i płatami śluzówkowymi przesuniętymi dokoronowo lub bocznie.

Bardzo dobre rezultaty czynnościowe i estetyczne obserwowano po pokryciu dwuwarstwowym ubytków powstałych po usunięciu nadziąślaków.

Wznowy stwierdzono w 10 przypadkach nadziąślaków zapalnych i włóknistych oraz 3 olbrzymiokomórkowych.

Przedzabiegowe usunięcie złogów nazębnych oraz poprawa higieny jamy ustnej powodowały wyraźne ograniczenie towarzyszącego stanu zapalnego oraz zmniejszenie nadziąślaków.

Nadziąślaki należą do zmian zapalno-rozrostowych, w których etiologii istotną rolę odgrywa czynnik urazowy i zapalny. Z tego powodu faza higienizacyjna powinna zawsze poprzedzać właściwe leczenie chirurgiczne.
 

Epuli are inflammatory-hyperplastic tumours of the gingiva in whose aetiology chronic trauma and neglected hygiene play a significant role. The aim of the study was to evaluate the results of treatment of epuli in patients of the Department of Oral Surgery, Dental Institute, Collegium Medicum, Jagiellonian University, during the years 1997-2009. The material involved 242 patients, mainly females – 158 (65.3%). The mean age of those treated was 43.4 years. Diagnosis was made on the basis of histopathological examination of material from procedures. Treatment was carried out on 197 inflammatory and fibrous epuli and on 46 giant-cell epuli (together 243 growths). The growths were excised, in some of them electrocoagulation of the substratum was carried out or it was vaporised with the CO2 laser. Postoperative gingival deficits left to granulate, were covered with mucoperiosteal flaps moved coronally or with two-layered subepithelial transplants of connective tissue taken from the palate and mucosal flaps moved coronally or laterally. Very good functional and aesthetic results were seen after two-layer covering of deficits arising after removal of epuli. Recurrence was found in 10 cases of inflammatory and fibrous epuli and in 3 giant-cell epuli. Postoperative removal of deposits on teeth and improvement in oral hygiene allowed for a distinct limitation of the associated inflammation and a reduction in size of the epuli.