Znaczna część wiedzy lekarzy na temat pionowego wymiaru zwarcia (ang. vertical dimension of occlusion, VDO) zmieniła się w stosunku do dogmatu sprzed kilku lat. Lekarze rozumiejący podstawowe koncepcje VDO mogą z nich z powodzeniem korzystać w fazie planowania leczenia. Z kolei ich niezrozumienie możeprowadzić (i często prowadzi) do postawienia nieprawidłowej diagnozy, nieosiągnięcia pożądanych wyników leczenia oraz nadmiernego zakresu działań terapeutycznych. W niniejszym artykule wyjaśniono niektóre zasady, dzięki którym dokonywanie zmian VDO przynosi korzyści i jest przewidywalne. Omówiono także niektóre błędne przekonania w tej kwestii, które mogą pociągać zasobą negatywne konsekwencje.

 

Much of what dentists know about the vertical dimension of occlusion (VDO) has changed from the dogma of a few years ago. Dentists who understand the fundamental concepts of VDO can use those concepts to great advantage in treatment planning. Failure to understand can (and often does) lead to missed diagnoses, failed treatment outcomes, and serious examples of unnecessary overtreatment. This article explains some of the principles that make changes in VDO advantageous and predictable, and exposes some of the misconceptions that are problematical.


Po przeczytaniu niniejszego artykułu czytelnik powinien rozumieć znaczenie wysokości zwarcia oraz jej wpływu na planowanie leczenia zębów przednich.
Powinien także umieć:

• uzasadnić, dlaczego stosowanie segmentowego podnoszenia zwarcia w odcinku bocznym jest przeciwwskazane, 
• omówić, w jaki sposób zmiany wysokości zwarcia wpływają na relację zębów bocznych w kierunku po iczkowo-językowym, 
• wyjaśnić, dlaczego skutki zmiany wysokości zwarcia najlepiej bada się na modelach diagnostycznych zamontowanych w artykulatorze, na podstawie pomiarów łukiem twarzowym. 

Artykuł ukazał się w nr. 4/2014 MS
KUP ARTYKUŁ