Streszczenie
Wykorzystanie możliwości płynących z zastosowania mikroskopu operacyjnego i ultradźwięków wpłynęło na zwiększenie odsetka powodzeń w usuwaniu złamanych narzędzi endodontycznych. Obecnie większość z nich można skutecznie usunąć z kanału korzeniowego. Stopień trudności ich usuwania zależy przede wszystkim od możliwości uzyskania bezpośredniego dostępu do części koronowej złamanego instrumentu. Jeśli nie ma takiej możliwości, należy szukać rozwiązań alternatywnych. Celem pracy jest przedstawienie tych sposobów na podstawie prezentacji przypadków klinicznych. W pewnych sytuacjach zabieg chirurgiczny może być najlepszą opcją, którą można zaproponować pacjentowi.

Summary
Making use of the possibilities that come with the operating microscope and ultrasound have given rise to an increase in the percentage of success in removing fractured endodontic instruments. At present the majority of them can be effectively removed from the root canal. The degree of difficulty in their removal depends first of all on the possibility of getting direct access to the coronal part of the fractured instrument. If there is no such possibility, alternative solutions have to be found. The aim of this study is to present these methods based on the presentation of clinical cases. In certain situations, surgical procedures may be the best option that can be offered to the patient.