Traumatic injuries to teeth in patients up to the 18th  year of  life, treated at the Chair and Department of Conservative Dentistry and Paedodontics, Wroclaw Medical University, during the years 2010-2014

Alina Wrzyszcz-Kowalczyk, Katarzyna Herman, Joanna Kobierska-Brzoza, Katarzyna Jankowska

Streszczenie

Wstęp. Urazy zębów są częstą przyczyną zgłaszania się dzieci do stomatologa. Wśród przyczyn urazów  u najmłodszych dzieci dominują uderzenia spowodowane upadkami, a u starszych uprawianie sportu i wypadki komunikacyjne. Uraz doznany w wieku dziecięcym lub młodzieńczym może skutkować trwałymi następstwami i znacznie wpływać na jakość życia w wieku późniejszym. Wynik leczenia zależy od rodzaju urazu, czasu zgłoszenia się pacjenta oraz jakości udzielonej pomocy doraźnej i leczenia następczego.
Cel pracy. Celem pracy jest poddanie analizie przyczyn, częstości, rodzaju, występowania i przebiegu leczenia urazowych uszkodzeń zębów u niepełnoletnich pacjentów Zakładu Stomatologii Zachowawczej i Dziecięcej UM we Wrocławiu.

Materiał i metody. Wiek pacjentów w chwili rozpoczęcia leczenia wahał się od 1 roku  do 18 lat, wynosił średnio 9,8. Materiał badawczy analizowano w odniesieniu do płci pacjentów, wieku w chwili doznania urazu, przyczyn i okoliczności zdarzenia, czasu, jaki upłynął od wypadku do udzielenia pierwszej pomocy, liczby i lokalizacji zębów objętych urazem, rodzaju uszkodzeń, procedur leczniczych oraz wyniku leczenia.

Wyniki. W badanej grupie urazy częściej obserwowano u chłopców (62,5%) niż u dziewcząt (37,5%). Czas, który upłynął od wypadku do zgłoszenia się do poradni, wynosił średnio 34 dni. Tylko 28 osobom (35%) udzielono wcześniej pierwszej pomocy w innej placówce stomatologicznej lub medycznej.  Najczęstszą przyczyną urazów zębów było uderzenie i (lub) upadek (51,25%), następnie zabawa lub zajęcia sportowe (36,25%), rzadziej nagryzanie twardych przedmiotów lub pobicie. W badanym materiale ogólna liczba zębów dotkniętych urazami wynosiła 159, w tym 139 stałych i 20 mlecznych. W zebranym materiale leczenie 126 zębów (79,2%) zakończyło się powodzeniem, 19 zębów  (11,9%) pozostaje w trakcie leczenia, natomiast w 14 przypadkach (8,8%) stwierdzono niepowodzenie prowadzące do zmiany postępowania leczniczego.
Wnioski. Stwierdzono zbyt  późne zgłaszanie się dzieci po doznaniu urazu do placówki leczniczej. Konieczna jest edukacja dzieci i rodziców, nauczycieli i trenerów  w dziedzinie zapobiegania urazowemu  uszkodzeniu zębów oraz właściwego udzielania pierwszej pomocy. Należy zwiększyć dostępność odpowiedniego leczenia następczego zwłaszcza w mniejszych miejscowościach.

 

Hasła indeksowe: dzieci, uszkodzenia pourazowe, zęby

Summary

Introduction. Trauma to teeth is a frequent reason for children to present at the dentist. Amongst the causes of trauma in the youngest of children the chief are falls and in the older ones, sport and traffic accidents. Trauma received as a child or teenager may result in permanent consequences and may significantly influence the quality of life in later years. The result of treatment depends on the type of injury, the time taken for the patient to get help and the quality of the immediate help and of the further treatment given.

Aim of study. The aim of the study is to analyse the cause, incidence, type and course of treatment of traumatic injuries to teeth in juvenile patients at the Department of Conservative Dentistry and Paedodontics, Wroclaw Medical University.

Materials and methods. The age of the patients at the commencement of treatment varied from one year to 18 years (mean 9.8). The material used for analysis in the study was in reference to the sex, age at time of receiving the trauma, causes and circumstances of the event, the time elapsed from the accident to receipt of first aid, number and localisation of teeth involved, type of injury, treatment undertaken and results obtained.

Results. In the group examined, trauma was more frequent in boys (62.5%) than in girls (37.5%). The time elapsed from the accident to the time of presentation at the clinic was, on the average, 34 days. Only 28 individuals (35.00%) previously received first aid in another dental or medical centre. The most common  cause of trauma to the teeth was a blow and/or fall (51.25%), followed by play or sport (36.25%), less frequently, biting hard objects, or assault. In the material examined, the general number of teeth affected by trauma was 159; this included 139 permanent teeth and 20 milk teeth. In the material collected, the treating of 126 teeth (79.2%) ended successfully, 19 teeth (11.9%) are still under treatment. However, in 14 cases (8.8%) there were found to be complications leading to changes in the treatment procedure.

Conclusions. There were found to be children presented for treatment that came too late after trauma. It is necessary to educate children and parents, teachers and trainers in trauma prevention for teeth and the correct application of first aid. It is necessary to increase the availability of appropriate further treatment, especially in smaller towns and villages.

 

Key words: children, traumatic injuries, teeth

PIŚMIENNICTWO

1. Steward G.B. i wsp.: Consumer products and activities associatedwith dental injuries in children treated in United States emergency departments, 1990-2003. Dent. Traumatol., 2009, 25, 399-405.

2. Janas A.: Uraz zębów i wyrostka zębodołowego w materiale własnym. Implantoprotet., 2009, 9, 3, 40-42.

3. Zaleckiene V. i wsp.: Traumatic dental injuries: etiology, prevalence and possible outcomes. Stomatologija, Baltic Dental and Maxillofacial Journal, 2014, 16, 7-14.

4. Thikkurissy S., McTigue D.J., Coury D.L.: Children presenting with dental trauma are more hyperactive than controls as measured by the ADHD rating scale IV. Pediatr. Dent., 2012, 34, 28-31.

5. Glendor U., Marcenes W., Andreasen J.O.: Classification epidemiology and etiology. In: Textbook and Color Atlas of Traumatic Injuries to The Teeth. Eds: Andreasen J.O., Andreasen F.M., Andersson L., Blackwell, Oxford 2007, 217-  254.

6. Glendor U.: Epidemiology of traumatic dental injuries – a 12 year review of the literature. Dent. Traumatol., 2008, 24, 603-611.

7. Flores M.T. i wsp.: Guidelines for the management of traumatic dental injuries. I. Fractures and luxations of permanent teeth. Dent. Traumatol., 2007, 23, 66-71.

8. Malmgren B. i wsp.: International Association of Dental Traumatology guidelines for the management of traumatic dental injuries. 3: injuries of primary dentition. Dent. Traumatol., 2012, 28, 174-182.

9. Ozer S. i wsp.: Parental knowledge and attitudes regarding the emergency treatment of avulsed permanent teeth. Eur. J. Dent.,  2012, 6, 370-375.

10. Tuna E.B., Yaman D., Yamamato S.: What is best root surface treatment for avulsed teeth. Open Dent. J., 2014, 8,175-179.

11. Stachura-Spłuszka A. i wsp.: Dwuletnia kliniczna obserwacja stałych zębów przednich  po zabiegu replantacji u pacjentów w wieku rozwojowym. Nowa Stomatol., 2012, 4, 139-146.

12. Jurczak A. i wsp.: Zwichnięcia całkowite zębów – przyczyny niepowodzeń zabiegu replantacji w stomatologii dziecięcej. Por. Stomatol.,  2008, 11, 283-286.

13.  Marczuk-Kolada G., Łuczaj-Cepowicz E., Sołtysiuk I.: Leczenie wybitych siekaczy górnych stałych – opis dwóch przypadków. Nowa Stomatol., 2005, 2, 70-74.

14.  Krukowska J., Sroka-Nowak A.: Zwichnięcie całkowite zębów – opis przypadku. Twój Przegl. Stomatol., 2007, 9, 48-51.

15. Flores M.T., Andersson L., Andreasen J.O.: International Association of Dental Traumatology. Guidelines for management of traumatic dental injuries. II. Avulsion of permanent teeth. Dent. Traumatol., 2007, 23, 130-136.

16. Selvig K.A. i wsp.: Effect of stannous fluoride and tetracycline on periodontal repair after delayed tooth replantaton in dogs. Scand. J. Dent. Res., 1992, 100, 200-203.

17. Mori G.G. i wsp.: Effects of zolendronic acid used in the root surface treatment of late replanted teeth a study in rats. Braz. Dent. J.,  2010 21, 452-457.

18. Shiratani S. i wsp.: Effect of  basic fibroblastic growth factor on root resorption after delayed autoreplantation of tooth in dogs. Oral Surg. Oral Med. Oral Pathol. Oral Radiol., 2012, 114, 14-21.

19. Hilt A. i wsp.: Urazowe uszkodzenia zębów u pacjentów zgłaszających się do Zakładu Stomatologii Wieku Rozwojowego UM w Łodzi W latach 2000-2003. Nowa Stomatol., 2006, 1, 15-18.

20. Sobczak M., Remiszewski A.: Urazowe uszkodzenia zębów u pacjentów leczonych w Zakładzie Stomatologii Dziecięcej IS AM w Warszawie w latach 1992-2002. Nowa Stomatol., 2003, 23, 16-23.

21. Hamilton F.A., Hill F.J., Holloway P.J.: An investigation of dento-alveolar trauma and its treatment in an adolescent population. Part I: The prevalence and incidence of injures and the extent and adequacy of treatment received. Br. Dent. J., 1997, 182, 91-95.

22. Kowalczyk W. i wsp.: Ochronne szyny nazębne w profilaktyce urazów zębów u dzieci i młodzieży. Nowa Stomatol., 2011, 2, 68-72.

23. Mazur M., Zieliński B.:  Zapobieganie urazom części B: twarzowej czaszki w sporcie. Mag. Stomatol., 2008, XVIII, 3, 92-93.

24. Spinas E., Savasta A.: Prevention of traumatic dental lesions: cognitive research on the role of mouthguards during sport activities in paediatric age. Eur. J. Paediatr. Dent., 2007, 8, 193-198.

25. Jasińska-Piętka J., Pypeć J.L.: Urazowe uszkodzenia zębów mlecznych na podstawie piśmiennictwa. Nowa Stomatol., 2009, 1-2, 36-39.