Sekret satysfakcji z pracy cyfrowej – synchronizacja

Jakub Szymaniak, Grzegorz Romek

W poprzednim artykule z cyklu „Cyfryzacja w gabinecie stomatologicznym” opisaliśmy różnice charakteryzujące rozwiązania CAD/CAM o architekturze zamkniętej, otwartej i półotwartej. W tym tekście przedstawimy, jak wybór danego typu urządzeń lub skanera przekłada się na codzienną pracę.

Krótkie przypomnienie – czym jest architektura zamknięta, otwarta i półotwarta
Na początek przypomnijmy, czym jest architektura systemów CAD/CAM. Architektura systemu stanowi zbiór zasad determinujących funkcjonalność, organizację i sposób użytkowania danego systemu. W praktyce przekłada się to na wiele elementów. Choćby na to, jak szerokie możliwości personalizacji ustawień będzie posiadał użytkownik korzystający z danego układu, czy z jakich materiałów będzie mógł korzystać przy wykonywaniu konkretnej pracy.

W zależności od stopnia ograniczeń wyróżniane są trzy rodzaje architektury:

• architektura zamknięta – posiada istotne ograniczenia możliwości personalizacji,
• architektura otwarta – umożliwia pełen zakres personalizacji,
• architektura selektywnie otwarta – zapewnia możliwość personalizacji wyłącznie w wybranych aspektach.

Wybór rodzaju architektury jest kluczowym czynnikiem determinującym to, jak będzie przebiegało doświadczenie użytkownika związane z cyfryzacją. Ze szczegółowymi opisami poszczególnych rodzajów architektury zapoznać się można w poprzedniej odsłonie cyklu o cyfryzacji stomatologicznej w numerze 10/2022 „Magazynu Stomatologicznego”.

Klucz do satysfakcji z pracy cyfrowej – synchronizacja
W dzisiejszym świecie, gdy inwestujemy w dowolną technologię, np. smartfon, w procesie wyboru coraz częściej nie kierujemy się ceną. Równie ważne jest to, jak ten telefon będzie synchronizował się z innymi urządzeniami czy programami, w tym m.in. z odkurzaczem-robotem, lodówką, pocztą e-mail, kalendarzem służbowym. Oczekujemy, że smartfon będzie umieć porozumieć się i przesłać poprawnie dane między urządzeniami różnych marek – i to tak, by te procesy pozostawały dla nas niezauważalne. Powyższy proces można opisać inaczej, jako „poziom synchronizacji”, i tak jak w przykładowym telefonie, tak i w przypadku urządzeń z zakresu cyfrowej stomatologii wartość ta jest kluczowa dla satysfakcji użytkownika.

Bardzo ważne jest, aby w całym łańcuchu pracy cyfrowego gabinetu – od skanera wewnątrzustnego, przez oprogramowanie CAD, po system CAM, na urządzeniu produkcyjnym kończąc – dane były wymieniane w sposób jak najbardziej bezproblemowy i zautomatyzowany. To, jak swobodnie komunikują się ze sobą poszczególne urządzenia, jak łatwo przekazywane są pomiędzy nimi dane, stanowi kryterium dla określenia tego, czy ciąg technologiczny został dobrze, czy źle zsynchronizowany.

Istotny wpływ na poziom ogólnej synchronizacji ma architektura systemu każdego z wykorzystywanych w linii technologicznej urządzeń:

• systemy otwarte z natury rzeczy stworzone są z myślą o tym, żeby użytkownik decydował, z jakimi maszynami i oprogramowaniem chce pracować,
• systemy zamknięte i selektywnie otwarte tworzone są z myślą o funkcjonowaniu tylko w konfiguracjach zgodnych z zaleceniami producenta. Może to np. utrudnić późniejszą pracę z ulubionym laboratorium, jeżeli posiada ono inne oprogramowanie lub komputer (w stosunku do gabinetu).

Co jeszcze wpływa na poziom synchronizacji?
Decydując się na rozpoczęcie cyfryzacji, warto spojrzeć na wybór poszczególnych jego elementów jako całości, która będzie tworzyła razem jeden ekosystem. W jego ramach wszystkie elementy wpływają na siebie nawzajem i w związku z tym powinny cechować się wysokim poziomem synchronizacji.

Decydując się na rozpoczęcie cyfryzacji, warto spojrzeć na wybór poszczególnych jego elementów jako całości, która będzie tworzyła razem jeden ekosystem. W jego ramach wszystkie elementy wpływają na siebie nawzajem i w związku z tym powinny cechować się wysokim poziomem synchronizacji.

W przypadku systemów o architekturze zamkniętej wolność użytkownika w zakresie budowy najbardziej komfortowego dla siebie ciągu technologicznego jest ograniczona. Producent decyduje za lekarza nie tylko, jakiego może użyć skanera i oprogramowania. Poza wspomnianym wcześniej ograniczeniem możliwości wyboru partnera laboratoryjnego ograniczony jest również wybór materiałów i rodzajów prac, które będzie można wykonać. Producent może zablokować możliwości stosowania pewnych technik czy strategii na poziomie oprogramowania. Niektórzy producenci idą jeszcze krok dalej, sprzedając swoje produkty wyłącznie w pakiecie z laptopem, przymuszając użytkownika do korzystania z konkretnego komputera.

W efekcie, w skrajnych przypadkach, kupując urządzenie X, lekarz de facto zostanie zmuszony do wyposażenia swojego gabinetu urządzeniami projektu jednej marki. Inaczej urządzenie początkowe nie zacznie działać poprawnie. Jeżeli np. okaże się, że wygoda użytkowania nie jest na satysfakcjonującym poziomie, jedyną możliwością będzie rozpoczęcie budowy wyposażenia od nowa. Z drugiej jednak strony osoby początkujące, które świadomie zdecydują się na urządzenia o zamkniętym systemie, nigdy nie będą musiały się martwić „pułapką” wyboru. Pełna linia technologiczna będzie dostępna u tego samego producenta, tego samego dostawcy, a lekarz czy technik może krok po kroku, w swoim tempie, dobierać kolejne urządzenia z gamy.

System o architekturze otwartej daje lekarzowi możliwość zbudowania własnego ekosystemu. Dzięki temu można dobrać skaner, oprogramowanie i inne elementy skrojone idealnie do indywidualnych potrzeb. O ile systemy otwarte osiągają najlepsze poziomy synchronizacji, działając w ramach jednej platformy, to jednocześnie pozwalają one, na osiągniecie satysfakcjonującego poziomu synchronizacji z każdym urządzeniem czy programem. Nie ma również barier we wprowadzaniu zmian w miarę rozwoju swojej praktyki. Zarówno w przypadku samodzielnej produkcji, jak i zlecaniu jej laboratorium, poszerzanie oferty o nowe typy prac lub materiałów jest w zasadzie nieograniczone. W architekturze otwartej ekosystem jest narzędziem kształtowanym przez lekarza lub technika.

Niezależnie od tego, czy wybrany zostanie system otwarty, czy zamknięty podniesie on komfort pracy specjalisty. Ograniczenia systemu zamkniętego są realną przeszkodą dla rozwoju umiejętności lekarza czy technika, jednak w dużym stopniu uniemożliwiają popełnienie błędu. Cały proces jest kontrolowany – w dużym stopniu przez producenta. Z kolei systemy otwarte pozwalają na kształtowanie ścieżki rozwoju osobistego, jak i gabinetu czy laboratorium w sposób autonomiczny. Systemy selektywnie otwarte łączą w sobie wszystkie zalety, jak i wyzwania związane z korzystaniem z architektury otwartej lub zamkniętej.

Pułapka szybkiego wyboru
Podejmując decyzję o wyborze konkretnych urządzeń i oprogramowania warto skonsultować się z doświadczonym doradcą do spraw cyfryzacji. Pomoże on także w wyborze potencjalnego dostawcy, przy czym zawsze należy dopytać o model wsparcia posprzedażowego, do którego ten się zobowiąże. Nawet jeżeli nie będzie ono potrzebne, zawsze warto móc liczyć na fachową, rzetelną pomoc.

Na co zwrócić uwagę? Przykładowo na to:

• czy producent lub dystrybutor posiada w Polsce zespół wsparcia użytkownika,
• jaki zakres usług wsparcia jest oferowany (np. wsparcie merytoryczne, gwarancja naprawy w ciągu określonej liczby dni),
• czy dostępne są szkolenia,
• czy oferowane jest wsparcie w instalacji i konfiguracji urządzenia przez dostawcę,
• czy posiadają oficjalną rekomendację, bądź inny dowód bliskiej współpracy z producentem urządzeń, które taki potencjalny partner przedstawia w swojej ofercie.