Opublikowano dnia : 09.12.2024
Dostęp do tego artykułu jest płatny.
Dostęp do tego artykułu jest płatny.
Zapraszamy do zakupu!
Cena: 24.00 PLN (z VAT)
Kup artykuł
Po dokonaniu zakupu artykuł w postaci pliku PDF prześlemy bezpośrednio pod twój adres e-mail.
ARTYKUŁ ORYGINALNY
Złamania żuchwy – przegląd lat 2017-2020 w Szpitalu Klinicznym Dzieciątka Jezus przy ul. Lindleya 4 w Warszawie na podstawie 575 przypadków
Bartłomiej Wiśniewski, Andrzej Sołtyk, Michał Rozwadowski, Paweł Zawadzki, Zygmunt Stopa
Złamania żuchwy – przegląd lat 2017-2020 w Szpitalu Klinicznym Dzieciątka Jezus przy ul. Lindleya 4 w Warszawie na podstawie 575 przypadków
Bartłomiej Wiśniewski, Andrzej Sołtyk, Michał Rozwadowski, Paweł Zawadzki, Zygmunt Stopa
Praca recenzowana
Streszczenie
Żuchwa charakteryzuje się wysoką odpornością na urazy, lecz jej położenie anatomiczne sprawia, że jest wyjątkowo narażona. Złamania żuchwy to jedne z najczęstszych urazów twarzowej części czaszki, zaraz po złamaniach kości nosowej. Cel pracy. Celem pracy jest analiza czynników wpływających na występowanie złamań żuchwy. Skupiono się na określeniu najczęstszych przyczyn i miejsc złamań, porównaniu ich częstości u kobiet i mężczyzn oraz zbadaniu wpływu wieku, alkoholu, zmian w transporcie i sytuacji epidemiologicznej. Materiały i metody. W badaniu wykorzystano dane z lat 2017-2020, obejmujące wiek, płeć, okoliczności i miejsce złamania, powikłania oraz objawy kliniczne. Analizowano lokalizację szczelin złamań w odniesieniu do przyczyny, by określić, które miejsca są najbardziej podatne na uszkodzenie. Najczęstszym miejscem złamania było złamanie trzonu żuchwy, a najczęstszą przyczyną pobicia. Kąt żuchwy najczęściej łamał się podczas pobić, natomiast trzon przy upadkach. Mężczyźni doświadczali złamań osiem razy częściej niż kobiety. Zauważono wzrost liczby złamań w lecie i spadek w 2020 r., co wiąże się z pandemią COVID-19. Najczęstszymi pacjentami byli mężczyźni w wieku 20-39 lat, z czego połowa miała złamanie wieloodłamowe, a co czwarty był pod wpływem alkoholu. Pandemia COVID-19 zmniejszyła liczbę przypadków złamań, podczas gdy wprowadzenie hulajnóg elektrycznych w 2018 r. zwiększyło ich liczbę.
Abstract
The mandible is highly resistant to injuries, but its anatomical position makes it particularly vulnerable. Mandibular fractures are among the most common facial injuries, second only to nasal bone fractures.This study aims to analyze the factors influencing the occurrence of mandibular fractures. The focus is on identifying the most common causes and locations of fractures, comparing their frequency between men and women, and examining the impact of age, alcohol consumption, transportation changes, and the epidemiological situation.
Materials and Methods. The study used data from 2017-2020, including age, gender, circumstances and location of fractures, complications, and clinical symptoms. The location of fracture lines was analyzed concerning the cause to determine which sites are most susceptible to damage.
The most common fractures involved the mandibular body, while the most common causes were the assaults. The mandibular angle was most frequently fractured during assaults, while the body was the most common site for falls. Men experienced fractures 8 times more often than women. An increase in fractures was observed in the summer, with a decrease in 2020 linked to the COVID-19 pandemic.The most frequent patients were men aged 20-39, with half experiencing comminuted fractures and a quarter under the influence of alcohol. The COVID-19 pandemic led to a decrease in fracture cases, while the introduction of electric scooters in 2018 contributed to an increase.
Hasła indeksowe: złamania żuchwy, powikłania, przyczyny, lokalizacje
Key words: mandible fractures, complications, causes, sites
Piśmiennictwo
- BERNSTEIN L, McClurg FL. MANDIBULAR FRACTURES. Laryngoscope. 1977 Feb;87(6):957-961.
- Berggren RB, Lehr HB. Mandibular fractures: a review of 185 fractures in 111 patients. J Trauma. 1967 Feb;7(3):357–66.
- Olson RA, Fonseca RJ, Zeitler DL, Osbon DB. Fractures of the mandible: A review of 580 cases. Journal of Oral and Maxillofacial Surgery. 1982 Feb;40(1):23–8.
- Fridrich KL, Pena-Velasco G, Olson RAJ. Changing trends with mandibular fractures: A review of 1,067 cases. Journal of Oral and Maxillofacial Surgery. 1992 Feb;50(6):586–9.
- Nardi C, Vignoli C, Pietragalla M i wsp. Imaging of mandibular fractures: a pictorial review. Insights Imaging. 2020 Feb;11(1):30.
- Kozakiewicz M, Walczyk A. Current Frequency of Mandibular Condylar Process Fractures. J. Clin. Med. 2023 Feb; 12, 1394
- Pickrell B, Serebrakian A, Maricevich R. Mandible Fractures. Semin Plast Surg. 2017 Feb;31(02):100–7.
- Meisgeier A, Pienkohs S, Durrschnabel F i wsp. Epidemiologic Trends in Maxillofacial Trauma Surgery in Germany – Insight from the National DRG Database 2005-2022. J. Clin. Med. 2024 July; 13, 4438
- Uliasz M, Czarnecki T, Reymond J, Płatos P. The analysis of fractures to the lower face in patients treated in Maxillofacial Surgery Clinic in Warsaw between 2001-2005. Czas Stomatol. 2006;59(12):864–75.