Obecnie większość zabiegów stomatologicznych wykonuje się po uprzednim znieczuleniu. W stomatologii najczęściej stosowane jest znieczulenie miejscowe w postaci znieczulenia nasiękowego lub przewodowego. Ten rodzaj anestezji polega na podaniu środka znieczulającego w obręb tkanek (wstrzyknięciu) i wymaga w związku z tym użycia strzykawki i igły. Strzykawki jednorazowego użytku nie cieszą się popularnością wśród lekarzy dentystów. W powszechnym użytku są strzykawki wielokrotnego użytku typu karpula, które zapewniają względnie płynną aplikację środka znieczulającego pod dużym ciśnieniem bez ryzyka oddzielania igły od strzykawki. Zdecydowanie łatwiejsze jest także wykonanie aspiracji, nawet jedną ręką, a stosowane igły są cienkie, a więc mało traumatyzujące. W prezentowanym artykule opisano strzykawki typu karpula, by przybliżyć czytelnikowi budowę tych narzędzi, ich rodzaje, a także dodatkowe oprzyrządowanie w postaci igieł i ampułek o specjalnej budowie.

Pismienncitwo

1. Łęski M. Znieczulenie w leczeniu endodontycznym. W: Pawlicka H, Lipski M (red.). Endodoncja, Warszawa: Quintessence Publishing Polska; 2024: 163-176.
2. Kercz TM. Zwalczanie bólu w endodoncji. W: Arabska-Przedpełska B, Pawlicka H (red.). Współczesna endodoncja w praktyce. Łódź: Bestom DENTOnet.pl; 2011.
3. Scheller-Sheridan C. Basic guide to dental instruments. Chichester: Wiley-Blackwell, 2011.