W opisanym w pracy badaniu dowiedziono, że nie istnieją istotne różnice między wszczepami poekstrakcyjnymi obciążonymi natychmiastowo a implantami wszczepionymi po kilku miesiącach od usunięcia zębów. Autorzy dokonali porównania aspektów klinicznych i radiologicznych wymienionych metod implantacji. Na szczególną uwagę zasługują najtrudniejsze według autorów obszary implantacji: okolica zębów przednich i zębów przedtrzonowych. W regionach tych zarówno chirurgiczny, jak i protetyczny etap leczenia nie jest łatwy. Do badania wybrano grupę kobiet i mężczyzn w wieku od 27 do 62 lat, niepalących, z umiarkowaną higieną jamy ustnej. Wprowadzone wszczepy miały średnicę od 3,5 do 4,5 mm, a ich długość wynosiła 13 mm.Wszystkie implantacje przeprowadzono w okresie od 2006 do 2007 roku. Każdy z pacjentów przez dwa miesiące użytkował aktywnie uczestniczącą w procesie żucia protezę tymczasową, którą zastępowano protezą ostateczną po wykonaniu kontrolnego zdjęcia rentgenowskiego. Odrzucony został tylko jeden wszczep. Nie odnotowano znacznych zaników wysokości grzbietu wyrostka zębodołowego ani w przypadku wszczepów poekstrakcyjnych, ani implantacji do bezzębnego wyrostka zębodołowego. Opisane przypadki kliniczne są potwierdzeniem, że wszczep poekstrakcyjny jest wciąż aktualną alternatywą implantu wprowadzanego do bezzębnego wyrostka zębowego, a dowodem na to są publikacje na ten temat napisane przez innych autorów.

The study here described confirms that there are no significant differences between post-extraction implants that are immediately subjected to loads and those inserted a few months after tooth extraction. The authors compared clinical and radiological aspects in the transplant methods mentioned. Particular attention is merited by the most difficult (according to the authors) areas for implantation: in the region of the anterior and premolar teeth. In these regions, both the surgical and prosthetic phases of treatment are not easy. A group of men and women between the ages of 27 to 62 years was chosen for this study, non-smokers, with moderate oral hygiene. The implants inserted had a diameter of 3.5 to 4.5 mm, and their length was 13 mm. All implants were carried out during the period 2006 to 2007. Over a period of two months each of the patients used a temporary denture that actively took part in the chewing process. This temporary denture was replaced by a permanent denture after a control radiograph was taken. Only one implant was rejected. There was not found to be any significant loss of bone from the alveolar crest neither in the case of the post-extraction implants nor in the implantation into the edentulous alveolus. The clinical cases described are a confirmation that the post-extraction implant is still a viable alternative to that inserted into the edentulous alveolus, the evidence for this being publications written by different authors.