Najczęstszą wadą rozwojową uzębienia jest brak zawiązków zębów. Częstość występowania hipodoncji w uzębieniu stałym ocenia się na 1-10%, a oligodoncji – na 0,1-0,9%, przy czym wykazuje ona tendencję malejącą wraz ze wzrastającym brakiem liczby zębów. Agenezja zębów częściej dotyka kobiet niż mężczyzn (w stosunku 3:2) i częściej występuje w uzębieniu stałym niż mlecznym. Leczenie pacjentów młodocianych z oligodoncją jest trudne i wymaga współpracy zespołu lekarzy z dziedziny ortodoncji, chirurgii stomatologicznej, pedodoncji i protetyki.

W pracy przedstawiono opis leczenia (w Wojewódzkiej Przychodni Stomatologicznej w Krakowie) pacjentki w wieku rozwojowym z rozległą oligodoncją.
 

The most common developmental defect of the dentition is the absence of toothgerms. The incidence of hypodontia in the permanent dentition is evaluated as 1-10%, and oligodontia – as 0,1-0,9%, at the same time showing a decreasing tendency together with the increase in the lack of number of teeth. Agenesis of teeth more frequently affects women than men (ratio of 3:2) and more commonly occurs in the permanent dentition than in the deciduous. The treatment of young patients with oligodontia is difficult and demands cooperation and multidisciplinary treatment in the fields of orthodontics, oral surgery, paedodontics and prosthetics. The study describes the treatment (at the Voivodeship Dental Clinic in Cracow) of a female patient in the age of development, with widespread oligodontia.