Dostęp do tego artykułu jest płatny.
Zapraszamy do zakupu!
Cena: 5.40 PLN (z VAT)
Kup artykuł
Po dokonaniu zakupu artykuł w postaci pliku PDF prześlemy bezpośrednio pod twój adres e-mail.
Magdalena Sroczyk-Jaszczyńska, Krystyna Opalko, Grażyna Wilk, Anna Dojs
Zębem zatrzymanym nazywa się w pełni wykształcony ząb stały, który po okresie wymiany fizjologicznej pozostaje w obrębie kości szczęki lub żuchwy. Najczęściej zatrzymaniu ulegają w żuchwie zęby mądrości, a w szczęce kły. Stosunek zębów zatrzymanych do zębów sąsiadujących może być nieinwazyjny lub też może się przyczynić do resorpcji ich korzeni. Następuje to w wyniku ucisku spowodowanego migracją zęba.
Celem pracy jest porównanie dokumentacji rentgenowskiej pacjentów, u których stwierdzono zatrzymane zęby mądrości. Materiał pracy stanowią skany przekrojów osiowych uzyskane podczas badania TK lub CBCT oraz zdjęcia pantomograficzne. Wzajemne położenie zatrzymanego zęba mądrości oraz zęba trzonowego drugiego, a zwłaszcza występująca w takich sytuacjach resorpcja, są możliwe do określenia dopiero na podstawie analizy skanów przekrojów osiowych. Na podstawie tylko zdjęcia pantomograficznego nie zawsze można wskazać resorpcję bądź ją wykluczyć. Zdjęcia CBCT czy TK pozwalają dokładnie zlokalizować każdy korzeń zęba i powziąć decyzję dotyczącą zabiegu chirurgicznego.
ząb zatrzymany, przekrój osiowy, resorpcja zęba
Celem pracy jest porównanie dokumentacji rentgenowskiej pacjentów, u których stwierdzono zatrzymane zęby mądrości. Materiał pracy stanowią skany przekrojów osiowych uzyskane podczas badania TK lub CBCT oraz zdjęcia pantomograficzne. Wzajemne położenie zatrzymanego zęba mądrości oraz zęba trzonowego drugiego, a zwłaszcza występująca w takich sytuacjach resorpcja, są możliwe do określenia dopiero na podstawie analizy skanów przekrojów osiowych. Na podstawie tylko zdjęcia pantomograficznego nie zawsze można wskazać resorpcję bądź ją wykluczyć. Zdjęcia CBCT czy TK pozwalają dokładnie zlokalizować każdy korzeń zęba i powziąć decyzję dotyczącą zabiegu chirurgicznego.
ząb zatrzymany, przekrój osiowy, resorpcja zęba
Retained molar teeth in CBCT, CT and pantomographic imaging. Case reports
Magdalena Sroczyk-Jaszczyńska, Krystyna Opalko, Grażyna Wilk, Anna Dojs
The nomenclature “retained tooth” means a fully formed permanent tooth, which, after the period of physiological changes, remains in the region of the bone of the maxilla or mandible. The most commonly retained teeth are, in the mandible, the wisdom teeth and, in the maxilla, the canines. The relationship of retained teeth to adjoining teeth may be non-invasive or it may also be a cause of resorption of their roots. This arises as a result of pressure caused by tooth migration. The aim of the study was to compare radiographic documentation of patients in whom there was a diagnosis of retained wisdom teeth. Materials for the study were axial scans obtained during CT or CBCT examinations and pantomographic images. The mutual relationship in position of the retained wisdom tooth and the second molar, and especially the resorption that occurs in such situations can be determined only on an analysis of axial sections scans. On the basis of the pantomographic picture alone it is not always possible to show resorption or to exclude it. CBCT or CT pictures allow for accurate localisation of each root and to undertake a decision regarding surgery.
retained tooth, axial section, tooth resorption